تربیت بدنی
تربیت بدنی :بررسى روى گروه‌هاى مختلف عقب‌مانده ذهني، با توجه به هدف‌هاى تعليم و تربيت، نشان مى‌دهد که هر چه عقب‌ماندگى ذهنى بيشتر باشد، هدف‌هاى فيزيکى مهم‌تر است. در طرح و برنامه‌ريزى فعاليت‌ها، بايد سه مرحله فعاليتى در نظر گرفته شود. اين سه مرحله شامل: توسعه توانائى‌هاى حرکتى و پايه، توسعه آمادگى جسمانى و توسعه مهارت‌هاى تخصصى مى‌باشد. توسعه آمادگى جسمانى مهم‌ترين هدف تربيت‌بدنى براى عقب‌ماندگان ذهنى است. زيرا توسعه و پيشرفت قابليت‌هاى جسمانى براى عقب‌ماندگان ذهني، موقعيتى به‌وجود مى‌آورد که آنها بتوانند بر شرايط محيطى خود از نظر فيزيکى غلبه کنند. از اين گذشته اين امر اشتياق و علاقهٔ بيشترى براى زندگى به آنها مى‌بخشد و سبب مى‌شود که اين افراد وظايف روزمرهٔ خود را با قدرت هر چه بيشتر انجام دهند.
افزايش قابليت‌هائى چون قدرت، سرعت، استقامت عضلاني، انعطاف‌پذيري، استقامت عمومى بدن (دستگاه گردش خون و تنفس)، تعادل و هماهنگي، سبب توسعهٔ قابليت‌هاى جسمانى اين افراد مى‌شود. همهٔ فعاليت‌هاى رقابتي، بازى‌هاى دو نفرى و گروهى مانند دوهاى امدادي، بازى‌هاى امدادي، طناب‌بازي، بازى‌هاى با توپ و حرکت‌هاى ژيمناستيک مى‌توانند دستيابى به اين هدف را امکان‌پذير کنند.